Թիֆլիսի Լիսիցյան գիմնազիան ավարտելուց հետո, 1917-ին անդամագրվել է բոլշևիկյան կուսակցությանը: Ցեղասպանության տարիներին կամավոր մեկնել է ռազմաճակատ: 1918թ. փետրվարի 25-ին պարգևատրվել է Գեորգիևյան խաչով Էրզրումի մարտերին մասնակցելու համար: 1921 թ. կարճ ժամանակով կուսակցական աշխատանքի է անցել Երևանում: Ապա շարունակել է պետական-կուսակցական գործունեությունը Մոսկվայում` մինչև նույն կուսակցության ռեժիմի կողմից 1937թ. ձերբակալությունը: Ամիսներ անց ձերբակալվել է նաև Արեգի կինը` Ամալյա Փիլիպոսյանը (աքսորից վերադարձել է 1946-ին), իսկ վեցամյա դուստրը` Սուրման, տեղափոխվել է Դանիլովյան մենաստանի որբանոց, մինչև որ հորաքույրը` Աշխենը, նրան կտեղափոխեր Թբիլիսի: Արեգը գնդակահարվել է 1938-ին, Բուտովոյի (Մոսկվայի մոտ) «Կոմունարկա» կոչված գնդակահարման հրապարակում, որը նախկինում ժողկոմ Յագոդայի ամառանոցն էր: «Ժողովրդի թշնամիների» զանգվածային ոչնչացման վայրում 21-րդ դարասկզբին հիմնվել է Սուրբ նահատակաց եկեղեցին:
1955-ին հետմահու արդարացվել է:
1923 թ. Մոսկվայի Օստրոումովի հիվանդանոցում, դիահերձումից հետո Արեգը «գողացել է» հոր սիրտը և տեղափոխել Թիֆլիս: Այժմ այն թաղված է Հովհ. Թումանյանի Դսեղի հայրական տան բակում: